Obywatele RP udający się w podróż do Tanzanii muszą posiadać wizę turystyczną, którą można wyrobić w ambasadzie Tanzanii w Berlinie (Polska podlega kompetencji terytorialnej tej ambasady) lub na samym przejściu granicznym, w porcie lotniczym. Koszt jednokrotnej wizy wynosi 50 USD, dwukrotnej 70 USD (pobyt nie może przekraczać 90 dni). Do uzyskania wizy niezbędne jest posiadanie ważnego paszportu (przynajmniej 6 miesięcy od planowanej daty powrotu). Dodatkowo opuszczając Zanzibar należy uiścić opłatę wyjazdową w wysokości 50 USD (część linii lotniczych opłatę tą zawiera w cenie biletów) .

Przed udaniem się w podróż do Tanzanii zaleca się szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i polio (około 140 zł), durowi brzusznemu (około 210 zł), wściekliźnie (około 160 zł), cholerze (około 200 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (około 240 zł). Wymagane jest szczepienie przeciwko żółtej febrze u osób powyżej 9 miesiąca życia (około 200 zł). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień w danym mieście.

W Tanzanii pozostawianie napiwków za obsługę jest przyjęte. Często w większych restauracjach z góry dolicza się 10% opłaty serwisowej do rachunku, jednak mimo to warto dodatkowo nagrodzić dobrą obsługę kilkoma szylingami. Zwyczajowo napiwek wręcza się bagażowemu i pokojówce w hotelu. Raczej nie powinno się praktykować dawania nawet drobnych pieniędzy miejscowym dzieciom, które mogą chcieć przysłużyć się turyście jakąś drobną przysługą lub po prostu żebrzą. O wiele rozsądniej będzie kupić czy przywieźć ze sobą słodycze lub przybory szkolne i obdarować nimi lokalne dzieci.

W Tanzanii napiwek to znacząca część wynagrodzenia kierowcy/przewodnika/kucharza podczas safari. Przyjęte jest, że napiwki wręcza się na koniec wycieczki, jeżeli jest się zadowolonym z usługi. Standardowy napiwek dla kierowcy/przewodnika to ok. 10 - 20 USD od osoby za dzień, dla kucharza 5 - 10 USD za dzień od osoby.

W kwestii kosztów wyżywienia w Tanzanii należy pamiętać przede wszystkim o targowaniu się, gdy mowa o stołowaniu się na ulicy, w przydrożnych stoiskach, gdzie spokojnie można zbić cenę za poszczególne potrawy czy składniki. Najtaniej będzie jadać właśnie w takich miejscach lub lokalnych, klimatycznych knajpkach. Najwyższe ceny są w restauracjach o wyższym standardzie i tych, które znajdują się w hotelach. Często zawyża się ceny rozmaitych produktów z myślą o turystach, dlatego właśnie targowanie jest właściwie codziennością dla miejscowych. Przykładowe ceny: woda mineralna 500 TZS, piwo około 1500 TZS, posiłek przy stoisku ulicznym 600 TZS, obiad w lokalnej knajpce 1000 TZS, danie w restauracji o wysokim standardzie 8000 TZS.

• Drzewo o nazwie dalbergia czarnodrzew występujące na terenach Tanzanii jest źródłem najdroższego drewna na świecie, które stanowi budulec luksusowych mebli
  
• Tanzania jest krajem o największym zagęszczeniu dzikiej zwierzyny na kilometr kwadratowy. Żyje tutaj ponad cztery miliony zwierząt reprezentujących kilkaset gatunków
• W Tanzanii znajduje się najwyższy szczyt w całej Afryce, czyli Kilimandżaro o wysokości 5895 m n.p.m.
  
• Obszary chronione ze względu na bogactwo przyrodnicze zajmują aż 30% powierzchni kraju, a w ich skład wchodzą: 12 parków narodowych, 13 rezerwatów naturalnych i 38 rejonów chronionych. Ponadto Park Narodowy Serengeti jest największym rezerwatem naturalnym na kontynencie. Zamieszkuje go ponad milion dużych ssaków. Z kolei Park Narodowy Ruaha zamieszkuje największa populacja słoni w Afryce Wschodniej
• Ngorongoro to znajdująca się w Tanzanii największa na świecie kaldera wygasłego wulkanu, której powierzchnia wynosi aż 8300 km².
  
• Jezioro Tanganika jest najgłębszym jeziorem w Afryce i jednym z najgłębszych na Ziemi. Głębokość maksymalna przekracza 1,4 km
  
• Około 80% mieszkańców Tanzanii na co dzień zajmuje się rolnictwem. Tanzańczycy produkują m.in. kawę, bawełnę, tytoń, herbatę czy orzechy nerkowca
  
• Rodzaje mięsa najczęściej spożywane w Europie czy USA w Tanzanii są bardzo drogie, dlatego lokalni mieszkańcy zadowalają się nieco większą egzotyką np. mięsem krokodyla, antylopy i słonia

Tanzania słynie między innymi ze znakomitej kuchni. To stąd pochodzi kisamvu, czyli jarzyny podawane z ryżem, a także bamia: inaczej mięsny gulasz z dodatkiem piżmianu jadalnego czy mchicha, a więc rodzaj curry z orzeszkami ziemnymi. Najchętniej spożywanym tutaj napojem jest herbata, koniecznie z dużą ilością mleka. Specjalność Zanzibaru to zaś przede wszystkim wszelkie odmiany owoców morza: barakudy, pyszne tuńczyki, wielkie krewetki. Do przyrządzania większości dań używa się przypraw, które rozsławiają wyspę jak świat długi i szeroki. Mowa rzecz jasna o cynamonie, kardamonie i wanilii, które słyną ze swoich zbawiennych właściwości. Zapraszamy na ucztę dla Waszych podniebień!

Na terytorium byłej Tanganiki odnaleziono najstarsze ślady istot człekokształtnych. Pierwszymi ludami, które tutaj przybyły byli Buszmeni, później wyparci przez Kuszytów. Przed dwu tysiącami lat część terenów Tanzanii zasiedliły ludy Bantu, zaś pod koniec X wieku dotarli tutaj Masajowie. Już w czasach starożytnych na tanzańskie wybrzeże docierali kupcy Persji, Egiptu, Arabii czy Indii w celu nabycia kości słoniowej, złota, drzewa sandałowego czy niewolników.

Część kraju znalazła się pod wpływem arabskim i z tego powodu do Tanzanii dotarła wiara muzułmańska. Na wybrzeżu rozwijała się cywilizacja Suahili. W XV wieku władzę w kraju przejęli portugalscy kolonizatorzy, przeciwko którym organizowano jednak powstania, a pod koniec XVII wieku wyparli ich stąd Arabowie. Przybysze z Omanu ścierali się w obrębie kraju z sułtanami Zanzibaru.

U schyłku XIX wieku Tanzania przeszła we władanie niemieckie w ramach Niemieckiej Afryki Wschodniej. W wyniku działań podczas pierwszej wojny światowej państwo weszło w skład Brytyjskiej Afryki Wschodniej. Niewolnictwo zniesiono tutaj ostatecznie dopiero w 1922 roku. Kilka lat później powstało Afrykańskie Stowarzyszenie Tanganiki – w latach 50. przemieniony na Afrykański Narodowy Związek Tanganiki. Po drugiej wojnie światowej Tanzania stała się terytorium powierniczym ONZ.

W 1961 roku Tanzania uzyskała pełną niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Trzy lata później powstała w wyniku współpracy z Zanzibarem – Zjednoczona Republika Tanzanii. W 1970 roku na prezydenta po raz kolejny wybrano Juliusa Nyerere, a niedługo po tym w kraju zapanował kryzys spowodowany rodzącym się separatyzmem i niezadowoleniem z unii z Tanganiką. Nie lepiej wyglądała sytuacja gospodarcza i ekonomiczna, miejsce miała tutaj ponadto klęska głodu i nieurodzaju, co przyczyniło się do wzmożonej współpracy z państwami zachodnimi, które nadeszły Tanzanii z pomocą. W 1998 roku w Dar es Salaam miał miejsce zamach terrorystyczny dokonany przez islamskich fundamentalistów, którzy uderzył w ambasadę Stanów Zjednoczonych.

W Tanzanii mieszka 40 mln osób, gęstość zaludnienia wynosi 42 mieszk./km², zaś powierzchnia 945 000 km². Państwo leży we wschodniej Afryce i graniczy z Burundi, Kenią, Malawi, Mozambikiem, Rwandą, Ugandą, Zambią oraz Demokratyczną Republiką Konga. Długość wybrzeża Tanzanii to ponad 1400 km, a najwyższym punktem jest oczywiście szczyt Kilimandżaro, który znajduje się na wysokości 5895 m n.p.m. Do najbardziej popularnych atrakcji turystycznych tego kraju należy przede wszystkim Park Narodowy Serengeti. Co roku odwiedza go ponad 90 tys. turystów z całego świata.

Mimo ogromu zlokalizowanych tam bogactw naturalnych, piękna krajobrazu i możliwości rozwinięcia turystyki Tanzania pozostaje jednym z biedniejszych państw afrykańskich. Podstawę jej gospodarki stanowi rolnictwo, uprawia się tutaj głównie: kawę, herbatę, bawełnę, nanercz zachodni, agawę sizalową i goździki, których ilość to aż 83% światowych zbiorów.

W tanzańskim świecie religii dominuje islam, który wyznaje ponad jedna trzecia z wszystkich 42 milionów mieszkańców. Co ważne, żyje w tym kraju niewiele mniej – bo około 20% - chrześcijan (chociaż szacuje się, że w ostatnim czasie ta liczba znacząco wzrosła) i całkiem sporo wyznawców animizmu, czyli swego rodzaju wierzeń plemiennych zbliżonych w pewien sposób do szamanizmu. Na wyspie Zanzibar miażdżącą większość stanowią muzułmanie, zaś z wyznawców islamu największą grupą są sunnici.

Ważna rolę w kulturze Tanzanii odgrywa muzyka. Nowoczesna muzyka tego kraju podlega silnym wpływom z Kongo. Rumba, jazz, a nawet rock, i oczywiście melodie tradycyjne mieszają się tutaj z silnym oddziaływaniem reggae. Taniec jest równie ważną formą wyrazu dla mieszkańców Tanzanii i stanowi istotną część ich codziennego życia. Służy on jednak głównie do tego, aby połączyć tańczącego z jego przodkami oraz ich duchami.

W Tanzanii, dokładniej w Kondoa, odnaleziono zespół malowideł naskalnych. Pierwsze badania rozpoczęto nad nimi w latach 30. XX wieku, zaś w 2006 roku wpisano je na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najstarsze malowidła pochodzą prawdopodobnie sprzed kilku tysięcy lat, na pewno nie są młodsze niż 1500 lat. Współcześnie najbardziej znanym tanzańskim artystą jest George Lilanga, którego prace, głównie rzeźby i obrazy, doceniono na całym świecie. Umarł on w 2005 roku, na kilka lat przed śmiercią z powodu gangreny amputowano mu nogę, co jednak nie przeszkodziło mu w dalszym tworzeniu.

Popularny sport to piłka nożna, która niektórym szczęśliwcom z wrodzonym talentem daje możliwość podjęcia dobrze płatnej pracy za granicą. Tanzańscy piłkarze nie są, co prawda, tak rozchwytywani przez zagraniczne kluby jak ich koledzy z Wybrzeża Kości Słoniowej, jednak zanotowano kilka przypadków ich transferów do klubów szwedzkich czy szwajcarskich. Jednym z takich zawodników był chociażby Renatus Boniface Njohole, a także Eddie Odhiambo, któremu to udało się grać w barwach Southampton na boiskach angielskiej Premier League.