Obywatele polscy, przy pobytach do 90 dni, nie muszą ubiegać się o wizę. Paszport powinien być ważny minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z Seszeli. Na lotnisku w Polsce przy nadaniu bagaży obsługa linii lotniczej poprosi Was o pokazanie potwierdzenia rezerwacji hoteli lub wykupionej wycieczki. Należy okazać plan który otrzymaliście od nas wraz z innymi dokumentami, oraz bilet powrotny.

Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do krajów w którym odbywa się impreza turystyczna oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

Wakacje na Seszelach nie wymagają zrobienia szczepień obowiązkowych. Jak w przypadku niemal każdej podróży zaleca się szczepienie przeciwko błonicy i tężcowi (ok. 90 zł), durowi brzusznemu (ok. 230 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (ok. 250 zł każda dawka szczepionki), jednak tę decyzję pozostawia się indywidualnej decyzji podróżującego. Malaria nie występuje na Seszelach. Przy lotach na Seszele przez Afrykę, z przesiadką trwającą dłużej niż 8 godzin, konieczne jest posiadanie książeczki szczepień potwierdzającej przebycie szczepienia na żółtą febrę (ok. 220 zł).Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

Hotele i restauracje zazwyczaj do rachunku doliczają dodatkową opłatę za obsługę, dlatego warto czytać rachunki i sprawdzić, czy ten koszt został już ujęty w płatności. Seszele żyją z turystyki, napiwki są powszechne. Zazwyczaj wynoszą 10% wartości usługi, czasem sięgają 15%.

Seszele to państwo wyspiarskie, a rolnictwo ma znikomy udział w gospodarce. Oznacza to, że właściwie całe jedzenie na wyspach pochodzi z importu, co winduje ceny do góry. Jedzenie jest, w porównaniu do innych krajów, nawet zachodnich, dosyć drogie. Przykładowe ceny jedzenia: woda mineralna 1,5 l - 30 SCR, lokalne piwo - 30 SCR, piwo importowane - 70 SCR, rum Takamaka - 300 SCR, obiad w lokalnej restauracji - 50 -75 SCR.

• Niegdyś Seszele stanowiły kryjówkę piratów, którzy zatrzymywali się tutaj przed kolejnymi atakami. Podobno pirat żyjący na przełomie XVI i XVII wieku – Olivier Levasseur miał ukryć na jednej z seszelskich wysp skarb o niezwykle dużej wartości
• Victoria znajdująca się na Mahe to jedna z najmniejszych stolic na świecie
• Atol Aldabra należący do terytorium Seszeli jest jednym z największych atoli na świecie i największym na Oceanie Indyjskim
• Owoce lodoicji seszelskiej (Coco de Mer) zwanej palmą seszelską nie dość, że kształtem przypominają do złudzenia ludzkie pośladki, to jeszcze mają nasiona, które uważa się za największe na świecie. Co ciekawe, lodoicja rośnie tylko na Seszelach
• Na wyspie Bird Island mającej zaledwie 1 km² powierzchni mieszka Esmeralda – żółw olbrzymi, który ma 200 lat i waży około 320 kg, co zapewniło mu wpis do Księgi Rekordów Guinnessa
• Ostatnia osoba na Seszelach, która pamiętała czasy niewolnictwa, ponieważ sama była niewolnicą – Japhet Alice, zmarła w 1956 roku
• Każda osoba posługująca się językiem francuskim może bez problemu zrozumieć w znakomitej większości język kreolski seszelski. Powstał on w dużej mierze w oparciu o francuski, jednak jest od niego znacznie mniej skomplikowany
• Autor serii książek o Jamesie Bondzie, Ian Fleming znalazł inspirację do napisania kolejnych swoich powieści przebywając na wakacjach na jednej z wysp Seszeli. Hotel, w którym zatrzymał się na Seszelach w 1958 nazywał się wówczas The Northolme. Obecnie jest to Hilton Seychelles Northolme Resort & Spa
• W Morskim Parku Narodowym Sainte Anne w trosce o faunę i florę tego miejsca zabrania się wędkarstwa i uprawiania sportów wodnych. Na szczęście podmorski świat Seszeli można tutaj podziwiać w trakcie snorkelingu i nurkowania

Seszelskie kulinaria zachwycą nawet najwybredniejszego smakosza, ponieważ wpłynęły na nie największe, najbardziej uznane kuchnie świata: europejska z francuską na czele, chińska czy indyjska. Na stołach królują oczywiście świeże ryby i owoce morza, popularną bazą wielu dań jest ryż, zaś w roli smakowitego oraz lekkiego przy tym deseru najlepiej sprawdzają się tropikalne słodkości, od papai przez mango aż po wyśmienite melony. Składnik, bez którego nie obejdzie się żaden mieszkaniec wysp to mleczko kokosowe. Dodaje się je do dań głównych, zarówno słonych czy nawet pikantnych, a także w ramach osłodzenia lub urozmaicenia przekąski. Tubylcy jedzą więc banany gotowane w mleku kokosowym, ośmiornice z dodatkiem curry, bakłażanowe chipsy, homary uważane przecież w Europie za szczyt luksusu oraz wiele innych ogromnie różnorodnych potraw. Odważni mogą skusić się na mięso nietoperza! Innymi słowy, rozsmakowanie się w seszelskiej kuchni okaże się niezapomnianą przygodą, o czym przekonacie się zresztą sami już przy pierwszym kęsie dowolnej potrawy.

Początkowo wyspy były niezamieszkane, a jedynie stanowiły idealną kryjówkę dla piratów, którzy zatrzymywali się tutaj w oczekiwaniu na kolejne napady. Europejczycy dowiedzieli się o istnieniu wysp seszelskich za sprawą Portugalczyków, którzy dotarli na nie jako pierwsi przybysze z Europy. W 1609 roku u wybrzeży bezludnych wysp Seszeli zacumował statek Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. O władzę na tym terytorium zabiegali Brytyjczycy i Francuzi. Na początku drugiej połowy XVIII wieku archipelag Seszeli zaanektowała Francja. Swoją nazwę wyspy wzięły od nazwiska francuskiego ministra finansów. Na wyspy zaczęli przybywać pierwsi osadnicy, którzy sprowadzili tutaj niewolników.

Pod koniec wieku XVIII Seszele znalazły się w strefie wpływów Wielkiej Brytanii, ale mimo długiego zwierzchnictwa imperium nad seszelskimi wyspami, to francuska kultura i język silniej oddziałały na to terytorium. Po zniesieniu niewolnictwa przez Brytyjczyków rozpoczął się napływ na Seszele Hindusów, a później również Arabów. W latach 70. XX wieku Wielka Brytania zaczęła pozwalać na coraz większy udział mieszkańców wysp Seszeli we władzy. W 1975 roku Seszele uzyskały autonomię wewnętrzną, zaś rok później niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Po bezkrwawym zamachu stanu w republice rządy sprawowała jedyna legalna partia – Ludowy Front Postępowy Seszeli. Prezydentem został przywódca tej partii, były premier – France-Albert Rene. Do 1989 roku dochodziło do kolejnych reelekcji prezydenta.

Doszło następnie do kilku zamachów stanu, które skończyły się niepowodzeniem. Pod naciskami ze strony Francji i Wielkiej Brytanii na Seszelach zaczęto wdrażać proces stopniowej demokratyzacji, umożliwiono między innymi funkcjonowanie innych partii politycznych. W 1993 roku po przyjęciu nowej konstytucji odbyły się wybory parlamentarne i prezydenckie, w których po raz kolejny zwyciężył France-Albert Rene wraz ze swoją partią. Rene wybierany był na prezydenta jeszcze dwukrotnie, ustąpił ze stanowiska dopiero w 2004 roku, kiedy to zastąpił go urzędujący do dzisiaj James Michel.

Wyspy Seszeli leżą na Oceanie Indyjskim na wschód od kontynentu afrykańskiego. Archipelag składa się z prawie stu wysp, z których tylko 33 są zamieszkane. Łączna długość linii brzegowej wysp wynosi 491 km, zaś poprzez wody terytorialne państwo graniczy z Madagaskarem, Komorami i Majottą. Archipelag składa się zarówno z wysp granitowych jak i koralowych. Największą z wysp jest Mahe o powierzchni 148 km², z kolei najwyższym szczytem jest Morne Seychellois o wysokości 905 m n.p.m.

Panujący na Seszelach klimat określa się jako równikowy wilgotny z wysokimi temperaturami przez cały rok i niewielkimi amplitudami rocznymi. Sieć wód powierzchniowych na wyspach jest bardzo słabo rozwinięta, mimo dość obfitych opadów. Seszele pokrywają lasy tropikalne i gaje palmowe. Wśród okazów flory na uwagę zasługuje zwłaszcza lodoicja seszelska (Coco de Mer), która występuje tylko na dwóch wyspach Seszeli i nigdzie indziej na całym świecie. Ponadto Seszele cechuje ogromne bogactwo ptactwa. Występuje tutaj ponad 230 gatunków ptaków, również morskich. Oprócz tego wyspy licznie zamieszkują żółwie, szczególnie żółwie olbrzymie, których waga osiąga nawet do 500 kg.

Seszelskie wysepki to obszar niezwykle zróżnicowany pod względem kulturowym, ponieważ ulegał wpływom z rozmaitych stron świata: z Wielkiej Brytanii, Francji, wielu części Afryki czy z Indii. Widać to zarówno w etnicznej mieszance, jaką stanowi ogół mieszkańców, a także w tutejszej kuchni czy muzyce ludowej, która jest połączeniem dziedzictwa francuskiego, afrykańskiego, polinezyjskiego oraz indyjskiego.

Zdecydowana większość mieszkańców Seszeli to Kreole, czyli potomkowie francuskich kolonistów, którzy stanowią niemal 90% ogółu. W mniejszości znajdują się Hindusi, byli mieszkańcy Madagaskaru oraz Chińczycy. Najbardziej zaludnioną wyspą jest Mahe. Mieszkańcy parają się głównie turystyką i rybołówstwem, a część z nich obsługuje port lotniczy, który znajduje się na Mahe.

W malutkiej stolicy państwa znajduje się miniatura Big Bena, czyli brytyjskiej wieży zegarowej z Londynu. Dla Seszelczyków szczególnie istotne jest dbanie o przyrodę, co objawia się między innymi w surowych obostrzeniach dotyczących zabudowań, o czym wspomniano wcześniej. Pozwoliło to zachować wyjątkowy, wręcz pierwotny charakter wysp, które nie poddały się jeszcze działaniu masowej turystyki.

Poza baśniami czy legendarnymi podaniami właściwie nie tworzy się literatury w języku kreolskim seszelskim. Bardzo silne, podobnie jak w innych dziedzinach, pozostają wpływy angielskie i francuskie. Oprócz tego są one wyraźne również w architekturze, w niektórych miejscach można jeszcze spotkać się z typowo kolonialnym budownictwem. Co ciekawe na wyspach właściwie nie występują typowe wioski składające się z większej ilości domostw. Dominuje tutaj zabudowa plantacyjna – jedna posiadłość otoczona ogromnym terenem do niej należącym. Zresztą, aż 1/3 mieszkańców Seszeli żyje w stolicy kraju – Victorii.

Większość mieszkańców Seszeli to wyznawcy kościoła rzymsko-katolickiego, nieco mniejsza, ale wciąż spora grupa wyznaje anglikanizm – oba te zjawiska wskazują na wspomniany wpływ na wyspy seszelskie wieloletnich kolonizatorów z Francji i Wielkiej Brytanii. W mniejszości rzędu 2-1% ludności stanowią wyznawcy hinduizmu oraz islamu.