-
Historia
Wyspy Maltańskie ze względu na swoje strategiczne położenie – pomiędzy Sycylią a Tunezją – od tysięcy lat stanowiły atrakcyjny cel dla wielu cywilizacji i krajów. Pierwsze ślady bytności ludzkiej sięgają nawet 5500 tysięcy lat – to przede wszystkim wyroby ceramiczne odnalezione w jaskiniach oraz ruiny megalitycznych świątyń rozsianych po wyspach. Według Biblii, w 60 roku u wybrzeży Malty rozbił się statek, na pokładzie którego przebywał św. Paweł, który płynął z Jerozolimy do Rzymu. Apostoł pozostał na wyspie trzy miesiące, krzewiąc wiarę chrześcijańską. Setki lat później, w 870 roku wyspy podbili Arabowie, a od 1090 roku władza przechodziła z rąk do rąk między Normanami (potomkami wikingów), Andegawenami i Aragończykami. W 1530 roku król Hiszpanii, Karol V Habsburg, przekazał Wyspy Maltańskie Zakonowi Joannitów, szerzej znanemu jako Zakonowi Szpitalników św. Jana, który później przemianował się na Kawalerów Maltańskich.
Wiek XVI i panowanie Wielkiego Mistrza Zakonu, św. Jana, był dobrym czasem dla kraju. W 1566 roku ok. 9 tysięcy ludzi własnymi rękami budowało nowoczesną stolicę Europy – ufortyfikowane miasto Valetta, powstałą według projektu wybitnego architekta, Francesca Laparelliego. Kamienne barokowe budowle w dużej mierze przetrwały próbę czasu i zawirowania dziejowe – obecnie są wizytówką kraju, przyciągając niczym magnes miliony turystów.
W historii Malty zapisał się też Napoleon Bonaparte. W 1798 roku wracając z Egiptu przejął wyspy z rąk Kawalerów Maltańskich. Nie na długo, bo dwa lata później Maltę odbili Brytyjczycy, okupując kraj do 1964 roku. W konsekwencji m.in. do dnia dzisiejszego Maltańczycy biegle mówią po angielsku (to także drugi oficjalny język urzędowy) i posiadają lewostronny ruch drogowy. Współczesna historia Wysp Maltańskich zaczyna się w 1974 roku, kiedy państwo uzyskuje niepodległość i staje się republiką. W 2004 roku Malta wstąpiła do Unii Europejskiej.
-
Geografia
Wyspy Maltańskie leżą niemal w samym środku Morza Śródziemnego, na południe od włoskiej Sycylii, na północ od Tunezji i Libii i na zachód od greckiej wyspy Zakintos. Archipelag składa się z kilku wysp i wysepek, największe i zamieszkałe to Malta, Gozo i Comino, natomiast bezludne to Comminotto i Filfa. Malta posiada 219 km linii brzegowej, charakteryzującej się skalistym wybrzeżem i klifami, które dodają krajobrazowi surowości i ostrości. Wyspy Maltańskie zmagają się z niedoborem wody – brak stałych jezior i rzek wymusił na mieszkańcach opracowanie skutecznego systemu odsalania wody morskiej i wykorzystywania deszczówki. Z tego też powodu fauna i flora na wyspach jest uboga, zdominowana przez wapienną i skalistą rzeźbę, którą porastają krzewy i niewielkie drzewka, m.in. figowce, jałowce, oliwki, makie i garigi. Na Malcie nie spotkamy dużych ssaków. Zadomowiły się tutaj m.in. ryjówki, króliki, łasicie, jeże i gryzonie. Inaczej przedstawia się sytuacja w świecie podwodnym – Morze Śródziemne tętni życiem i zachwyca kolorowymi rafami. Wielbiciele snorkelingu i nurkowania mają okazję podziwiać ośmiornice, kałamarnice, koniki morskie, mątwy, barwne rybki słonowodne oraz foki i morświny.
Malta leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego, który charakteryzuje gorące i suche lato, ciepła, przyjemna i nieco deszczowa jesień oraz krótka i chłodna zima. Szacuje się, że na maltańskich wyspach każdego roku słońce świeci przez 3000 godzin, co plasuje ten kraj jako jeden z najcieplejszych w Europie. Średnia temperatura roczna to 19°C, a od maja do sierpnia często przekracza 30°C. W miesiącach od października do marca należy się przygotować na występujące deszcze i silny wiatr, jednak nie są to zjawiska codzienne. Do podróży na Maltę zachęca ciepła woda w Morzu Śródziemnym (ok. 24°C w wysokim sezonie) i równie ciepłe noce, podczas których nawet zimą temperatura rzadko spada poniżej 10°C.
-
Kultura i religia
Chociaż Malta może się poszczycić długą historią z wieloma wojnami i władcami w tle, maltańskie społeczeństwo jest niemal w 90% z pochodzenia potomkami Kartagińczyków i Fenicjan. Wyspy zamieszkują także Włosi, a od lat dwutysięcznych sprowadza się tu wielu emigrantów z różnych części świata – ci jednak skupiają się głównie w imprezowych miastach St. Julian’s i Sliema lub wybierają mniej zamieszkaną wyspę Gozo.
Katolicyzm jest religią państwową w Republice Malty. Niemal 95% mieszkańców deklaruje przynależność do kościoła katolickiego, a religijne obrzędy i tradycje są tu traktowane z najwyższą powagą. Prawdziwym wydarzeniem są uroczyste obchody Bożego Narodzenia, podczas których odbywają się pokazy wystawnych szopek bożonarodzeniowych oraz coroczna pantomima grana w Teatrze Maonel. Nic dziwnego, że w stosunkowo niewielkim kraju znajduje się 365 kościołów i dopiero w 2011 roku oficjalnie zezwolono na rozwody. Islam wyznaje tu zaledwie 1,2% społeczeństwa, w większości cudzoziemców. Jednak wpływy arabskie są na Malcie wyraźne – zaczynając od języka maltańskiego, przez najczęściej występujące nazwiska, aż po klimatyczne arabskie dzielnice, które można znaleźć niemal w każdym mieście.